مستأجران در تنگنای مرگ یا زندگی ؟!

به گزارش خبرنگار اجتماعی گیتی آنلاین منطقه کرمانشاه ، تمرکز اسباب‌کشی‌ها و جابجایی‌ها در فصل تابستان باعث شده که هر ساله در انتهای ماه خرداد موج افزایش قیمت اجازه‌خانه شروع شود. مهمترین عوامل مؤثر در میزان افزایش نرخ اجازه‌خانه عبارت هستند از: 

نرخ سود بانکی، نرخ تورم، قیمت بنزین. همچنین صاحب‌خانه‌های ایرانی نیم نگاهی به وضعیت افزایش حداقل دستمزد مصوب وزارت کار دارند. امسال همه عوامل طبیعی و غیر طبیعی دست در دست یکدیگر قرار داده‌اند تا مستأجران ایرانی در انتظار یک فاجعه تمام عیار باشند.

ویروس کرونا در ایران همچنان در حال گرفتن قربانی است و بیشتر کسب و کارهای به دلیل شیوع این ویروس آسیب دیده‌اند و بحران به اینجا ختم نمی‌شود؛ دولت یازدهم در آستانه فصل داغ اجاره‌ها نرخ سود بانکی را کاهش داده است. 

کاهش نرخ سود بانکی بهترین بهانه برای صاحب‌خانه‌ها است تا کرایه‌ها را افزایش دهند و به این بهانه پول پیش کمتری از مستأجران بگیرند و خواستار دریافت اجاره‌بهای ماهیانه بیشتری شوند.

 رکود اقتصادی، تورم بالا، بیکاری و تحریم‌های بانکی و وابستگی اقتصاد ایران به فروش نفت خام باعث شده که  مجموعه این عوامل خیلی زود تاثیر خودش را روی قیمت اجاره‌خانه گذاشته است. 

قیمت یک زیرزمین ۲۰متری بدون اتاق به یک میلیون تومان ودیعه و ماهی ۳۵۰ هزار تومان  رسیده است وآگهی یک آپارتمان ۹۰ متری در شهرک الهیه کرمانشاه با قیمت هشتاد میلیون تومان رهن کامل روی سایت دیوار گذاشته شده است. اوضاع در همه محلات کرمانشاه به همین شکل است. 

هنوز به تابستان نرسیده، در محله‌های متوسط رو‌ به پائین در محلاتی که بین  چهارصد تا ششصد هزار تومان بر قیمت اجاره‌ها افزوده شده است و ارقام عجیبی به عنوان اجاره‌خانه درج شده است و صاحبان بنگاه‌های معاملات ملکی و املاکی‌ها در کرمانشاه نیز  هرچه اجاره‌بها بالاتر برود میزان کمیسیون دریافتی بنگاه‌ها افزایش می‌یابد و برای همین آنها همیشه از افزایش قیمت املاک، مستقلات و اجاره‌بها استقبال می‌کنند.

حال به دلیل شیوع بیماری کرونا در کرمانشاه و احتمال پخش این ویروس در بازدیدهای مربوط به اجاره‌خانه‌ها، باید استانداری در شورای مسکن استان  در این خصوص تدابیری را بیاندیشند که قراردادهای اجاره‌خانه به طور اتوماتیک به مدت سه تا چند ماه تمدید شوند تا مستأجران مجبور به حضور در بنگاه‌ها و سر زدن به خانه‌ها نباشند و ویروس کرونا از این طریق بیشتر منتشر نشود.

 یک کارگر کرمانشاهی می‌گوید هر سال حداقل یک خبر می‌آمد که صاحبخانه اثاث یک مستأجر را ریخته است کنار خیابان. پارسال این فیلم‌ها و خبرها بیشتر شد. از پارسال همیشه قیافه‌اش می‌آید جلوی چشمم که شاید این بلا سر خودم بیاید. خیلی ترسناک است. بعضی وقتها شبها خوابش را می‌بینم.

یک کارگر  ساکن در  چهارراه ابوذر شهرک جعفر آباد  می‌گوید: مردم دیگر کجا بروند؟ چقدر عقب بروند؟ این کرمانشاه دارد می‌افتد دست کی؟ کارگر در کرمانشاه نباشد پولدارها چطور می‌خواهند زندگی کنند؟ کارمند دولت که نمی‌رود کارگری. کارگری را باید کارگر بکند. کو؟ کارگر کجا زندگی کند؟ با این کرایه خانه‌ها کجا می‌شود خانه گرفت؟ مگر می‌شود یک شهری کارگر نخواهد؟

 یک شهروند کرمانشاهی می‌گوید دو میلیون و سیصد هزار تومان حقوق می‌گیرم و این دریافتی به دو قسمت تقسیم می‌شود یک میلیون و دویست هزار تومانش را می‌دهم اجاره، یک میلیون و صد هزار تومان می‌ماند برای همه‌ی چیزهای دیگر و کجای دنیا یک نفر کار می‌کند ولی نصف بیشتر حقوقش می‌رود برای صاحبخانه؟ نه با قانون می‌خواند، نه با شرع، نه با وجدان. حیوان با حیوان این کاری را نمی‌کند که آدم‌ها با هم می‌کنند. من کار می‌کنم یک و دویست می‌دهم صاحبخانه، یک و صد می‌ماند برای خودم

.

 یک خانم خانه‌دار کرمانشاهی می‌گوید اجاره‌خانه اجازه نمی‌دهد مستأجران  زندگی مناسبی داشته باشند زیرا پس‌انداز آنها به طور دائمی به صاحبخانه‌ها پرداخت می‌شود. او می‌گوید با داشتن دو بچه و زندگی در یک خانه ۵۵ متری امکان این را ندارد که شاغل شود و چندبار به شوهرم گفته‌ام حاضرم بروم سر کار که این وضعیت بهتر شود. 

این خانم ادامه می دهد  شوهرم در خصوص کار کردنم می گوید به جز کلفتی خانه مردم هر کاری پیدا شد برو ولی کار نیست. راست می‌گوید. کار هست از صبح تا ساعت پنج عصر با حقوق پانصد هزار تومان. شوهرم می‌گوید برای پانصد هزار تومان ارزش ندارد بچه‌ها را ول کنیم به امان خدا. خودم با اضافه‌کاری این پانصد هزار تومان را در می‌آورم. 

او می‌پرسد: چرا دولت در خصوص صاحبخانه و اجاره ها سکوت کرده است؟ اگر قانون باشد که سالی ده درصد گران کنند وضع زندگی مردم بهتر می‌شود. هیچ نظارتی نیست. مستأجرها ول شده‌اند زیر دست این صاحبخانه‌ها و املاکی‌ها. هر کاری دلشان می‌خواهد با مستأجرها می‌کنند.

 خبرگزاری‌های مختلف ایران در ساعات پایانی روز چهاردهم اردیبهشت ۱۳۹۹ خبری از قول علی ربیعی منتشر کردند که قرارداد اجاره املاک ۲ ماه تمدید شد. بررسی این خبر نشان می‌دهد که همه قراردهای اجاره تمدید نشده است و فقط قردادهای املاکی که اول اسفند تا پایان اردیبهشت ۹۹به دلیل بسته بودن اصناف مربوطه تمدید شده‌اند. یعنی در عمل اتفاق خاصی نیافتاده است.

بعنوان سخن پایانی باید گفت با توجه به نزدیکی زمان پایان بسیاری از قراردادهای مستاجران، لازم است تا گزینه‌های حمایتی از این اقشار در دستور کار مسئولان حوزه مسکن قرار گیرد و با این حال لازم است تا تصمیماتی مانند دریافت از مالیات بر خانه‌های خالی نیز اجرایی شود تا با عرضه بیشتر مسکن و همچنین استفاده از ابزارهایی مانند وام اعتباری اجاره بها، فشار هزینه مسکن بر خانوارها کاهش پیدا کند تا شاید ذره ای مستاجران کرمانشاهی نیز طعم زندگی را بچشند