در ۱۱ اسفند ماه۱۴۰۲ من رای خواهم داد، تو رای خواهی داد و ما رای خواهیم داد، چون سرنوشت ایران اسلامی برای ما مهم است، چون رای ما در آینده کشور اثرگذار است، چون تضمینکننده منافع ملی است,چون تضمینکننده مردمسالاری دینی است، چون موثرترین راه اعمال خواستهها و مطالبات است، چون رای من عنصر سرنوشتساز است، چون انتخابات همگامی جمهوریت و اسلامیت در مردمسالاری دینی است، چون نقطه اتصال مردم و حاکمیت و نتیجتا نماد دموکراسی و آزادی است.
انتخابات مظهر حضور، احقاق حق و توانایی و اقتدار ملی و تجلی خواست و اراده مردم است؛ و میتواند بخشی از تحول در جامعه را رقم بزند؛ لذا با صدای رسا فریاد میزنم من رای میدهم!
واگر رای ندهم یعنی خود را نفی میکنم در گام اول، و جامعهای که تعلق به آن دارم در گام بعدی. اگر من رای ندهم رای دیگران تعیینکننده سرنوشت خواهد بود و ممکن است به کسانی رای دهند که موردقبول من نباشند و لذا در طول دوره نمایندگی، آنچه را که من با آن موافق نیستم تصویب کنند. پس بین رای دادن و رای ندادن مرزی طولانی نیست، رای من آینده من را در درجه اول و آینده جامعهای که در آن زندگی میکنم را در درجه دوم مشخص خواهد کرد. من رای خواهم داد تا کشورم را، تا جامعهام را، تا منافع خودم و شهروندان را و تا منافع ملی کشورم را صیانت کنم.
قابل ذکر است که چرا دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران, از حضور مردم در صحنه هراس دارند.!? و با هر ترفندی تلاش می کنند که انتخابات ما کمرنگ و یا خالی از مشارکت آحاد ملت باشد و در این خصوص برنامه ریزی و هزینه می کنند. تعمق در این سوال عیان و مشخص;هر ایرانی آزاده و دوستدار پیشرفت و اقتدار کشورش را ترغیب به مشارکت آگاهانه در انتخابات می کند. که یادمان هست که در دوران منحوس رژیم پهلوی ;مردم هیچ مشارکتی در تصمیم گیری ها و انتخاب متصدیان حاکم بر کشور رو نداشتند و این آمریکا و انگلیس بودند که یکی رو می نصب و یکی دیگر رو عزل میکردند.
امروز به برکت جمهوری اسلامی, مسئولان توسط مردم و از متن جامعه انتخاب می شوند و در واقع مسئول و مردم یکی و در کنار هم هستند.
و پر واضح است که مردم, نظام مقدس جمهوری اسلامی را همچون پاره تن خود از آن پاسداری می کنند و در این ۴۵ سال با وجود دشمنی های گسترده و خصمانه خارج و داخل; لحظه از حمایت آن غافل نشده اند.