به گزارش پایگاه خبری گیتی آنلاین، حامد مظفری روزنامه‌نگار و منتقد باسابقه سینما روی آنتن زنده برنامه سعادت آباد رادیوتهران گفت: فیلم «تاوان» را رامین سهراب به تهیه‌کنندگی محسن صراف ساخته که محصول مشترک ایران و فنلاند هست و بعد از مدتها پای اکشن را به سینمای ایران باز کرده است.
مدیرمسئول رسانه تحلیلی «سینما روزان» ادامه داد: طراحی نماهای اکشن فیلم «تاوان» انصافا خوب از کار درآمده و با اینکه رامین سهراب بازیگر و کارگردان فیلم برای مخاطب ایرانی، آشنا نیست ولی کیفیت طراحی و اجرای سکانس های تعقیب و گریز خیلی خوب است و قطعا مخاطبان ایرانی را راضی خواهد کرد.
این منتقد سینما افزود: شاید بتوانیم بگوییم برای پیگیران سینمای اکشن حادثه ای بالیوود، فیلم «تاوان» میتواند تجربه خوبی برای فیلم دیدن باشد. فیلم در کنار بازیگران ایرانی مثل کامران تفتی، نادر فلاح، مجید سعیدی، ارسلان قاسمی، میلاد میرزایی و ونوس کانلی، بازیگران فنلاندی مثل جسیکا ولف و آنتی رینی هم دارد که نوعی تعالی سبک بازیگری را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد.
حامد مظفری تاکید کرد: سال‌هاست سینمای ایران از فقدان بازار برای محصولات خویش در خارج از ایران رنج می‌برد و شاید سیاست گذاری سازمان سینمایی دولت سیزدهم به مدیریت محمد خزاعی برای کمک به تولید و اکران آثار دوملیتی مثل «تاوان» و کنارش «مست عشق» و در ادامه «دروغهای زیبا» و نظیر آن بتواند مجالی فراهم کند برای کمک به بازاریابی در کشورهای شریک تولید. اگر “تاوان” در فنلاند اکران شود مطمئن مخاطبان فنلاندی با برخی بازیگران ایرانی آشنا می‌شوند همان طور که اگر «مست عشق» در ترکیه اکران گردد، مجال آشنایی مخاطب ترک با توانایی شهاب حسینی و پارسا پیروزفر فراهم می‌گردد و به همین ترتیب.
وی خاطرنشان ساخت: ساختار سینمایی دولت سیزدهم به جای آن که اصرار بیهوده کند بر برگزاری جشنواره های ظاهرا بین المللی و در باطن محلی، سعی کرده به سمت رونق گیشه برود و مخاطب را به سمت سالنهای سینما بکشاند و جالب اینکه مخاطب کمدی، حالا هم فیلمی تاریخی-ادبی به نام «مست عشق» را می‌بیند و هم فیلمی اکشن حادثه ای به نام «تاوان» را پیش رو دارد که میتواند از آن بهره ببرد؛ هر دو فیلم هم دوملیتی هستند و مخاطب را با سینمای ترکیه و فنلاند آشنا می‌کنند. اگر مدیریت سینمایی همچنان از تولید و اکران آثار استاندارد دوملیتی حمایت کند به مراتب مفیدتر از برگزاری جشنواره های بی فایده است. سینمای ایران با بیش از صد سال تاریخ بیش از هر چیز نیاز دارد به بازاریابی برای مخاطبان عام سینما و نه حلقه های محفلی برخی جشنواره‌های سیاست‌زده. اگر بتوانیم در کنار تولید مشترک در همین کشورهای اطراف مثل عراق و تاجیکستان و افغانستان و ترکیه و امارات و…، پردیس های سینمایی مدرن برای اکران محصولات ایرانی ایجاد کنیم به شدت از نظر فرهنگی جلو خواهیم رفت. البته محمد خزاعی به دنبال آن بوده که پروتکل هایی با کشورهای حوزه دریای خزر به سرانجام برساند که اقدامی راهبردی است ولی قطعا در کنار تولید مشترک نیاز داریم به جریان دائمی اکران آثار خود در کشورهای منطقه.
این منتقد ابراز امیدواری کرد: در تولید مشترک بین ایران و کشورهای دیگر بسیاری از آن ممیزی های دست و پاگیر فعلی هم وجود ندارد و این مسئله کمکی هم هست به کارگردانان ایرانی که بتوانند سکانس های پر حس و حال تری بگیرند، همان طور که نماهای عاطفی «تاوان» و «مست عشق» و «دروغهای زیبا» کشش بهتری پیدا کرده ولی یادمان باشد که ویترین اول جلب مخاطب، بازیگر نام‌آشناست که در تولیدات مشترک حتما باید بدان توجه کرد؛ هم بازیگر ایرانی مطرح و هم بازیگر خارجی مطرح باید به خدمت گرفته شوند تا فیلم پتانسیل جلب مخاطب بهتری پیدا کند.
