گیتی آنلاین_ علیرضا بصیری تصریح‌کرد: نی‌ریز با سطح یکصد هزار هکتاری آنغوزه در عرصه‌های منابع طبیعی ازدیرباز قطب تولید آنغوزه تلخ کشور و رویشگاه این گیاه به صورت خودرو بوده است و در حال حاضر افزون بر یک‌هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی این شهرستان به کشت آنغوزه دیم اختصاص یافته که نزدیک به 300 هکتار آن مثمر است.
بصیری اظهارکرد: هر غده آنغوزه در طول برداشت به‌طور متوسط ۱۸ مرتبه به‌صورت عرضی برش می‌خورد و در مجموع هشتاد تا صد و پنجاه گرم شیرابه از آن به‌دست می‌آید و پیش‌بینی می‌شود در سال جاری حدود 120 تن صمغ آنغوزه برداشت شود که علاوه بر مصارف داخلی به کشور‌هایی از جمله چین، هندوستان صادر می‌شود.
وی ابرازکرد: دوره باردهی این گیاه هر پنج تا هفت سال یک‌بار است؛ از این‌رو برای افزایش بهرهوری و کاهش هزینه‌ها، می توان اقدام به کاشت نشاء آنغوزه کرد که با این روش دوره باردهی دو سال کاهش یافته و سودآوری بیشتری را در پی خواهد داشت.
این گونه نادر گیاهی بوته‌ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ساقه نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن دارد؛ ارتفاع آن گاهی به ۲.۵ متر و طول برگ‌های بزرگ و ضخیم آن تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد؛ رویشگاه آن منحصرا ایران، افغانستان، تاجیکستان، قزاقستان و ازبکستان است؛ شیرابه آن مصارف دارویی، صنعتی و خانگی دارد.
گل‌های این گیاه زرد رنگ و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند؛ رنگ میوه‌ها قهوه‌ای تیره است، از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده‌ای به نام “اولئوگم رزین” به دست می‌آید که به “آنغوزه” مشهور و شیرابه آن به عنوان ماده‌ای خلط آور، ضدنفخ و اسپاسم روده‌ای مورد توجه بوده است.
