یادداشت/
پزشک مهربان و دلداده محرومان، از میان ما پر کشید!
مردم خوب و فهیم استان کهگیلویه و بویر احمد من داغ برادر دیده بودم در سالهای نه چندان دور ، این زخم دوباره تکرار شد اما این بار با دردی سنگین تر و زخمی عمیق تر ،شاید باور این خبر برایم به اندازه ای دردناک بود که قلبی که بارها توسط دکتر داودی به زندگی امیدوار شد به سختی در سینه ام می تپید ،
در کار ما بدلیل دسترسی به اخبار و حوادث معمولا زودتر از دیگر اقشار از خبرها و اتفاقات مطلع میشویم ،واین یکی از پدیده های خبرنگاری است که به ناچار باید همه ی اخبار را رصد کنند ،
آنچه از زمان این حادثه بر مردم ما گذشت شاید شرحش در این مقال نگنجد، اما به رسم ادب و وظیفه نتوانستم ننویسم و درد مشترک را با شما درمیان نگذارم.
،من بیمار زنده‌یاد دکتر داوودی بودم، معمولا شش ماه یک‌بار یا به ضرورت با فواصل کمتر محضر ایشون شرف یاب می شدیم چند روزی بود که قرار بود به رسم همیشگی برای چک کردن قلب خدمت ایشان برسیم که متاسفانه دنیا فرصت این دیدار را از من گرفت ،با بغضی به مثابه هوای ابری وچشمانی خیس از وقوع این حادثه با شما سخن می گویم .
تا کی باید دیار میهمان دوست وخونگرم ما تاوان بی تدبیری وحرکت دون شأن را به محیط کشور مخابره کند؟
آیا مردم ما از این ماجرا جویی های عده ای قلیل ( که این افراد نیز بعنوان بیماران روحی روانی در جایگاه خودش باید مورد بر رسی و کنکاش قرار بگیرد) در عذاب نیستند؟؟
آیا کهنه فرهنگ و سابقه دیرینه تمدن ایرانی اسلامی که منطبق بر معیارها و ارزش های انسانی است باید اینگونه در تهاجمی غیر منطقی به حراج گذاشته شود ؟،
آیا تا کنون کسی شنیده یا دیده که اهالی زاگرس بر میهمان تندی و یا درشتی کند ؟
دکتر مسعود داوودی یکی از پزشکان خوشنام و درد آشنای این دیار بود،انسانی با سعه ی صدر،با سواد ،مهربان ،و متخصصی بی تکلف بود که هیچ بیماری در حضورش احساس نا امنی نمی‌کرد ،قلب رئوف وبا احساسش چونان مرکز انتشار مهرورزی میزبان دردهای بیمارانش بود.
،بعنوان احدی از مردم این خطه تا خورشید می تابد و شب از پی روز تکرار میشود و نفسی در قفس سینه جاری است چگونه مُردن این فرشته ی زمینی را فراموش نمیکنم ،ومی دانیم که سراسر استان و جمیع ساکنین زاگرس این داغ را بر پیشانی دلشان زنده نگه میدارند ودر عزای فرزند آگاه خویش شروه خوان نگاه مهربانش هستند.
،بدون شک زنده یاد دکتر مسعود داوودی زخمی است بر پیکره استان به عمق تاریخ که اگر نگاه علمی وبر رسی کارشناسانه در این موضوع عملی نشود متاسفانه باید عرض کنم که وارثان خوبی برای نیا کانمان نخواهیم بود
و اما سخنی دارم با مدیران فرهنگی این دیار !
،همکاران عزیز؛ آسیب های اجتماعی در جامعه امروز ما بیش از آنچه در تقویم توسعه پیش بینی شده در حال جولان است ،آیا جامعه پزشکی و یاران سلامت در استان ما جایگاه والای خویش را چگونه ارزیابی می کند؟
،ریز فکت های تربیتی که به یقین آموزش و پرورش نسل‌های آینده را تضمین میکند در حیطه وظایف ماست آیا ما به وظیفه خود عمل کرده ایم ؟
آیا دستگاه های نظارتی بر امر فرهنگی و هنری در تولیدات عناصر و خوراک محتوایی به وظیفه خود عمل میکنند؟ و ده ها سوال دیگر؛ که به زودی به آنها می‌پردازیم ذهن و دریافت مارا مشغول این همه ناکامی در این حوزه نموده،
ضمن تسلیت به جامعه پر تلاش و نجیب پزشکی ،مردم فهیم وداغدار استان و خانواده محترم زنده یاد دکتر داوودی ،و محکوم نمودن این قبیل حرکات ناشایست که موجبات تخریب فرهنگ عمومی استان وخدشه دار کردن ساحت نیک نامی مردم دیارمان را در پی دارد، از عموم مردم استان خواهران و برادران داغدار دعوت میکنیم تا به خاطر پاسداشت خدمات این عزیز سفر کرده و مجموعه همکاران ایشان و همدردی با خانواده محترم و بازماندگان مرحوم دکتر داوودی در مشایعت و تشییع جنازه عزیز سفر کرده حضور پیدا کنند شاید توانستیم گوشه ای از این خسارت جبران ناپذیر را مرهم گذاریم .
اردشیر کیانی
شروع مراسم ساعت ۹صبح چهارشنبه ۲۳آبانماه ۱۴۰۳
مکان درب ورودی بیمارستان شهید بهشتی
