به گزارش پایگاه خبری تحلیلی گیتی آنلاین خراسان رضوی در مشهد، هادی خانیکی در مراسم رونمایی از کتاب “افغانستان به روایت روزنامه اطلاعات” که امروز در سالن جلسات روزنامه اطلاعات برگزار شد اظهار کرد: در این باز خوانی ها تاریخ نقش مکان و زمان و بازنمایی رویدادها مهم است.
وی با اشاره به کتاب “درویش گمشده” دکتر شفیعی کدکنی، به موضوع “تاریخ نادانی” و عدم توجه به تاریخ مشترک دو کشور پرداخت.
این استاد علوم ارتباطات به نقش مکان و زمان در بازخوانی تاریخ و بازنمایی رویدادها اشاره کرد و افزود: توجه به مشترکات فرهنگی ایران و افغانستان جزو ضرورت است.
خانیکی تاریخ را پیچیده‌ترین دانش بشر دانست و با اشاره به اهمیت شنیدن و دیدن در کنار گفتن، بر ضرورت احترام به مخاطب و پرهیز از اطاله کلام گفت: تدوین و ویراستاری این کتاب را ارزشمند است و این کتاب برای پاسخ به پرسش‌های مربوط به فرهنگ همسایگی و مشترکات ایران و افغانستان منبع خوبی است.
وی با طرح این پرسش که چرا با وجود اشتراکات فراوان، هنوز نتوانسته‌ایم به همسایگی مطلوب دست یابیم، گفت: نقش مرزبندی‌های تحمیلی و روایت‌های غیرواقعی از افغانستان در رسانه‌ها باعث این موضوع است این مرزبندی‌ها نه تنها جنبه جغرافیایی دارند، بلکه بر زبان، مذهب و سیاست نیز کشیده شده‌اند.
وی با نقل قولی از شهید مطهری اشاره کرد که در آن افغانستان را “خودمان” می‌دانست. گفت: به اهمیت “شنیدن” و “دیدن” در کنار “گفتن” در حوزه روزنامه‌نگاری تأکید کرد.
استاد علوم ارتباطات کتاب “افغانستان به روایت روزنامه اطلاعات” را تلاشی برای عبور از این مرزبندی‌ها و روایتگری واقعی از افغانستان دانست. وی ابراز امیدواری کرد: این کتاب بتواند به فهم چرایی چالش‌های موجود در روابط ایران و افغانستان و یافتن راهکارهایی برای عبور از آن‌ها کمک کند.
ضرورت بازنگری در روابط ایران و افغانستان
خانیکی با اشاره به تاریخ و فرهنگ مشترک دو کشور، بر ضرورت حرکت فراتر از خاطرات و بازنمایی‌های گذشته می طلبد تا با توجه به آرزوها و چشم‌اندازهای مشترک برای آینده دو کشور تصمیم گیری شود.
وی در ادامه به ضرورت هم‌پیوستگی در جهان مدرن اشاره کرد و گفت: “در جهانی که گسترش ارتباطات و اطلاعات می‌تواند ما را از هم دور کند، ضرورت دارد که به گفتمان مشترک بین ایران و افغانستان توجه کنیم.”
استاد علوم ارتباطات ، با اشاره به نقش رسانه‌ها در ترویج گفتمان مشترک، از فعالان رسانه‌ای در خراسان خواست تا با استفاده از سرمشق گذشته، به این موضوع مهم بپردازند.
خانیکی گفتگوی تمدنی را مبتنی بر به رسمیت شناختن تفاوت‌ها و یافتن مشترکات دانست و گفت: مولانا به عنوان نمونه‌ای از اندیشمندان بزرگ فرهنگ تفاوت است در این دو بیت “تو مخالفت همی کش/ تو موافقت همی کن” مولانا، گفتگوی تمدنی را ابزاری برای مقاومت و ایجاد تغییر می داند.
وی گفت: “مولانا یک شیوه کنشگری دارد که اصل آن بر موافقت است. موافقت ابزاری است برای مقاومت و ایجاد تغییر.” در این همراهی باید هم تفاوت‌ها را پذیرفت و هم تاب مخالفت‌ها را داشت گفتگوی اجتماعی باید مبتنی بر صبر، مدارا و کنش‌های کوچک و مؤثر باشد.
ضرورت گفتگوی اجتماعی ایران و افغانستان
این استاد علوم ارتباطات در ادامه به نقش نخبگان، هنرمندان و اصحاب اندیشه در گفتگوی اجتماعی اشاره کرد.و افزود: استفاده از ابزارهای مختلفی مانند رمان، روایت، شعر، سینما و هنر برای این منظور ضرورت دارد گفتگوی اجتماعی راهی برای عبور از نگاه‌های سیاست‌زده و عامیانه به روابط ایران و افغانستان است
خانیکی در ادامه به ضرورت هم‌افزایی ایران و افغانستان در دنیای مدرن تأکید کرد. گفت: “هر چقدر ایران مکانی شایسته‌تر و پاسخگوتر باشد، به نفع افغانستان هم خواهد بود.”
انتها پیام/
