سید ابراهیم رئیسی خدمتگزار خداجو…..
تو در جنگل های ورزقان در نقطه صفر مرزی چه کار می کنی مرد?!
صندلی نهاد ریاست جمهوری راحت نبود
که پشت آن ننشستی تا این شب عیدی پیام تبریک برای این و آن ارسال کنی?
می خواستی مثلا بگویی مردمی هستی ?
خب سوار تویوتا لندکروز ضد گلوله می شدی و چند نفر مردم آدم را پیدا می کردی و از بین شان رد می شدی و صدای شاتر دوربین ها و تمام…
چقدر مهم بود که پیرمرد روستایی دیزج ملک که از زمان رضاخان تا الان, یک فرماندار را هم از نزدیک ندیده?
چقدر مهم که روستای کهنه لو به ورزقان یک جاده درست و حسابی ندارد?
چقدر مهم بود که روستای کیغول یک درمانگاه ندارد و همین ماه پیش یک زن جوان,قبل از اینکه به زایشگاه شهرستان برسد, بچه اش سقط شد?
تو یک تنه نشان دادی به همه که خدمت در جمهوری اسلامی که رفقیت حاج قاسم گفت “حرم ” است; یعنی چه?
سید ابراهیم تو برای دل ما دعا کن…..
خداحافظ جمعه های بی خواب !
خداحافظ ماشین های بدون شیشه دودی!
خداحافظ”ماشین رو نگه دارید,مگه نمی بینید که مردم ایستادن”
خداحافظ”اتقوالله های حین مناظره”
خداحافظ مایه غرور ایرانی
خداحافظ پروژه های افتتاحی
خداحافظ سفرهای پی در پی استانی
خداحافظ دعای کارگرهای کارخانه های احیایی!
خداحافظ زبان بی لکنت دفاع از اسلام
خداحافظ عبا و قبای خاکی بین سیل و زلزله ها
خداحافظ مخاطب “تمجید”های آقا
خداحافظ سفرهای عادی شده روستایی
خداحافظ شهادت حین خدمت;نه پشت میز
خداحافظ سرباز احیاگر غیرت له شده ما
خداحافظ سیبل توهین ها’طعنه ها,تهمت ها
خداحافظ مخاطب تخریب و کنایه های خودی و بی خودی
خدافظ دکتر سلیم النفس ها!
خداحافظ پیشانی بوسه حاج قاسم
خداحافظ” من تا تمام مشکلات حل نشود,به سفرهای استانی خواهم آمد”
خداحافظ سکوت مردانه مقابل تخریب های رقیب
خداحافظ سیبل تمسخر شش کلاسی های نامرد!
خداحافظ” من درد یتیمی را چشیده ام “
باز با از دست دادن ها به خود آمدیم !
حالا مخالفینت راحت تر تخریبت و تو راحت تر سکوت می کنی!
حالا بد خواهانت اعداد و ارقام و آمار را بیشتر پیش می کشند و تو در آسمانی!
*خدافظ آقا سید ابراهیم
جدی جدی شهید شدی….
حالا کمی استراحت کن;خیلی خسته ای !
